نتایج مناظره انتخاباتی: همه در این دعوای هفت جانبه به سختی شنیده می شدند | مناظرات رهبران

Eپیروز شدن در یک مبارزه هفت جانبه هرگز آسان نیست و در دومین مناظره تلویزیونی این انتخابات هیچکس برنده نشد. یا به دلیل محدودیت های تحمیل شده توسط وضعیت سیاسی حزبشان، یا به دلیل عدم تطبیق آنها با فرمت، همه شرکت کنندگان با مشکلاتی روبرو بودند.

تساوی بدون گل کایر استارمر و ریشی سوناک دو شب قبل تحت سلطه یک خط آماده شده بود: ادعای مشکوک محافظه کارها در مورد افزایش مالیات حزب کارگر. اما با روشن شدن چراغ ها در تئاتر رادیویی بی بی سی در خانه پخش در لندن و نشان دادن هفت سخنرانی که در یک V فشرده چیده شده بودند، یک موضوع بحث در خط مقدم ذهن هر بیننده ای قرار داشت. سخنرانی آن روز تحت تسلط نخست وزیر بود که مجبور به عذرخواهی به دلیل ، زودهنگام مراسم بزرگداشت روز D شد و شاید از ترس اینکه تاخیر در امر اجتناب ناپذیر باعث شود مردم بی صبرانه بر طبل انگشتان خود بکوبند، بی بی سی به مخاطب اجازه داد مستقیماً به کار خود بروند. سوال فرزند جانباز در مورد حفظ نیروهای مسلح.

سپس لحظه ای ناهماهنگی فرا رسید، زیرا آنجلا راینر از حزب کارگر، با شروعی مردد و روباتیک، بدون اشاره به سوناک به این سوال پاسخ داد. دیزی کوپر از لیبرال دموکرات ها، که با اطمینان خود را به عنوان یک استاد یا پیشکسوت تئاتر آماتور که نیازی به میکروفون ندارد، به ردیف عقب نشان می دهد، همین کار را کرد. زمانی که نایجل فاراژ، رهبر و مالک عملاً Reform UK، نوبت خود را گرفت، بلند ، او در D-Day کمی ممنوع به نظر می رسید.

سیاستمدار حزب محافظه کار که باید از رهبر خود دفاع می کرد، پنی موردانت بود که در میان یک تراژدی ملی بود که به طور رسمی اعلام کرد که اقدامات نخست وزیر در نرماندی "بسیار بد" بوده است. با این حال، به زودی او بازگشت و خطوط حمله از پیش آماده شده را شلیک کرد. ادعای مالیات قرار بود بعداً دوباره ظاهر شود، اما سؤال با مضمون دفاعی، اتهام دیگری را مطرح کرد که به دقت تمرین شده بود مبنی بر اینکه حزب کارگر همیشه از ایده کمک به پایان دادن به بشریت از طریق شرکت در یک جنگ جهانی گرما هسته ای به طور کامل حمایت نمی کرد: «اگر دشمن شما چنین کند. باور نکنید که از این سلاح ها استفاده خواهید کرد، بازدارندگی از بین رفته است. موردانت دوباره از این خط حمله اتمی در پاسخ به سوال دوم شب، در مورد NHS استفاده کرد.

راینر شاید ناممکن ترین یا بی معنی ترین وظیفه هفت سر سخنگو را داشت. اگر آنچه موردانت گفت واقعاً اهمیتی نداشت زیرا محافظه کاران قبلاً شکست خورده اند، این واقعیت که حزب کارگر عملاً در انتخابات پیروز شد به این معنی بود که همین امر در مورد راینر نیز صدق می کرد. به نظر می رسید از اینکه با موردانت درگیری داشته که به او چیزی برای گفتن داده بود، سپاسگزار بود. قرعه کشی که موقعیت سخنرانان را مشخص کرد، دو مرد را به هم نزدیک کرد: راینر اغلب از پنج شرکت کننده دیگر روی برمی گرداند و با مردونت به آن می رفت تا اینکه مجری برنامه، میشال حسین، به آنها گفت توقف کنید. کارلا دنیر، از حزب سبزها، تنها خنده واقعی آن شب را به خاطر واکنشش به رد و بدل شدن سخنان بی معنا دریافت کرد: «به طرز وحشتناکی باوقار بود، اینطور نیست؟

دنیر باید در اینجا شکوفا می شد، اما شکست او به هزینه راینر و موردانت یکی از موارد نادری بود که او توانست با اعتماد به نفس خودش را ببیند. تقریباً همیشه پاسخ های او را از روی یادداشت ها می خواند و مسلماً وقفه های مکرر حسین کمکی نمی کرد، تمرکز او بر پیشنهادات سیاستی فردی به جای ایده های سیاست انقلابی باعث شد که او در دام ظاهری متواضع، شریک کوچک تر در تجارت عصر بیفتد.

استفن فلین از حزب ملی اسکاتلند و رون آپ آیورورث از Plaid Cymru نیز در تئوری برای تجدید و گسترش بحث در آنجا حضور داشتند. آنها با بیان مختصرتر نکات مشابه به دنیر کمک کردند، اما هرگز نتوانستند بر دشواری اساسی پرداختن به کل بریتانیا غلبه کنند در حالی که فقط به آرای ملت خود اهمیت می دادند. فلین، مسلط اما کمی بیش از حد شدید، هر یک از پاسخ های خود را مستقیماً به اسکاتلند گزارش کرد، که در چارچوب سخنان سخنران قبل از او بود. آیورورث کیفیت همه جانبه تری داشت، اما همچنان در گفتمان زیادی که محدود به ولز نبود، شرکت نمی کرد.

در حواشی این اقدام، نایجل فاراژ بود، که ممکن بود انتظار می رفت، مانند دنیر، پاکسازی کند، زیرا نقطه مرکزی او درباره فروپاشی نظام سیاسی بریتانیا قدرتمند است، حتی اگر جایگزینی که ارائه می دهد وحشتناک باشد. طبق معمول، او مطمئن ترین سخنران در بین حضار بود - اما با قضاوت بر اساس واکنش کل جامعه که تماشاگران استودیو را تشکیل می دهند، دیگر قادر نبودن به پرونده برگزیت، آن را فلج کرده است. عادت او به قربانی ، مهاجران از بین نرفت و یک سخنرانی عجیب و غریب کهنه و نامربوط در مورد یارانه مزارع بادی نشان داد که هدیه او برای خواندن خلق و خو و برانگیختن مردم او را رها کرده یا همیشه یک افسانه بوده است. تنها دلداری او این است که در این انبوه سخنرانی های معمول و برنامه های متناقض، همه در رساندن حرف های خود به مشکل برخوردند.